بررسی اثرات پیشگیری کننده ی نانوذره ی سلنیوم در استرس اکسیداتیوناشس از ورزش سنگین

تحقیق حاضر بر 8 رأس الاغ ماده در محدوده سنی 2 تا 5 سال و وزنی 130 تا 190 کیلوگرم با هدف تعیین اثرات مکمل نمودن نانوذره سلنیوم بر تغییرات سرمیtbars((thiobarbituric acid reactive substance سوپراکسید دیسموتاز((sod)(super oxide dismutase))، کاتالاز، سلنیوم، مس و روی به دنبال القاء ورزش سنگین به انجام رسید. بدین منظور حیوانات به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تیمار قرار گرفتند و نانوذره سلنیوم به میزان 5/0 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن در طی ده روز به گروه تیمار و آب مقطر به گروه شاهد خورانده شد. در پایان این دوره ضمن اخذ نمونه خون، حیوانات وادار به یورتمه (10 دقیقه)، تمرین سنگین (چهار نعل به مدت 15 دقیقه) و راه رفتن به مدت 15 دقیقه شدند[7]. در ادامه و طی زمان های 2، 24 و 72 ساعت پس از ورزش اقدام به خون گیری از ورید وداج وتعیین میزان فعالیت sod، کاتالاز، tbars و غلظت سرمی سلنیوم، مس و روی سرم شد. نتایج حکایت از آن داشت که مکمل نمودن سلنیوم منجر به افزایش معنادار سطح سلنیوم سرم و برعکس کاستن از سطح سرمی مس و روی می شود. در همین ارتباط القاء ورزش منجر به افزایش سطح سرمی سلنیوم در هر دو گروه شاهد و تیمار و به ترتیب افزایش و کاهش سطح سرمی مس و روی در گروه تیمار و شاهد می شود. از سوی دیگر مکمل نمودن سلنیوم و القاء ورزش تغییر چندانی در سطح سرمی فعالیت tbars ایجاد ننموده و برعکس منجر به افزایش سطح سرمی sod و کاتالاز در 2 ساعت پس از ورزش میشود. این یافته ها حکایت از تأثیر مثبت مکمل نمودن نانوذره سلنیوم بر فعالیت آنتی اکسیدانی دارد که می تواند نقش مهمی را در پایداری غشاء سلول بر عهده داشته باشد. کلمات کلیدی:نانوذره سلنیوم,الاغ,کاتالاز,